Fitness Science

Adenosinetrifosfaat (ATP) is de brandstof die de energie levert aan vrijwel alle cellulaire processen die energie nodig hebben. ATP is de brandstof die contractie van de spieren mogelijk maakt. Hieronder staat de reactie weergegeven waarmee er met behulp van ATP energie vrijkomt. Deze reactie is omkeerbaar zodat de ATP voorraad aangevuld kan worden.

ATP<>ADP+P+energie

De voorraad ATP in de spier is beperkt en voldoende voor zo’n 3-6 seconden maximale contractie voordat deze uitgeput raakt en alle ATP is verandert in adenosinedifosfaat (ADP). Omdat een spier alleen kan samentrekken met behulp ATP moet deze voorraad worden aangevuld en in eerste instantie gebeurt dat met Creatinefosfaat. De inmiddels aanwezige ADP wordt met behulp van de fosfaatgroep op het Creatine molecuul, tot ATP geresynthetiseerd, zodat de inspanning kan worden volgehouden. Dit systeem is voldoende om de inspanning 5-15 seconden vol te houden waarna overgegaan wordt op de anaerobe glycolyse. Hierbij wordt met behulp van koolhydraten zonder tussenkomst van zuurstof (anaeroob) ATP aangemaakt. Dit systeem kan langzamer ATP aanmaken en men kan dus minder intensief trainen wanneer dit systeem actief is.

Indien de inspanning langer duurt en de intensiteit niet te hoog ligt wordt na 1-3 minuten de energietoevoer overgenomen door het aerobe systeem, waarbij koolhydraten of vetten in combinatie met zuurstof (aeroob) worden verbrand om ATP aan te maken. Al deze systemen staan in dienst om het ATP niveau in de spiervezel op peil te houden zodat de spier kan samentrekken. Deze systemen verschillen in onder andere efficiëntie en snelheid.

Referenties:

-Baechle, T.R., Earle, W.R. (2008). Bioenergetics of Exercise and Training. Essentials of Strength Training and Conditioning. Third Edition. USA. Human Kinetics.