Cortisol

Cortisol, ook wel bekend als het stress-hormoon, is een hormoon dat wordt geproduceerd door de bijnierschors en het speelt een belangrijke rol in de glucose stofwisseling. Omdat zenuwcellen alleen ATP kunnen genereren uit koolhydraten en glycogeen, stimuleert cortisol de omzetting van eiwitten naar koolhydraten wanneer het bloedglucose niveau laag en glycogeenvoorraden uitgeput raken. Dit resulteert in een verhoogde eiwitafbraak en het remt eiwit opbouw, omdat het spierweefsel afbreekt om koolhydraten te produceren.

Cortisol wordt geproduceerd tijdens periodes van stress, maar de productie wordt ook gestimuleerd door kracht- en cardiotraining op hoge intensiteit. Omdat krachttraining ook de productie van testosteron en groeihormoon stimuleert, is dit geen negatief effect omdat de toegenomen concentratie van testosteron en groeihormoon de afbrekende effecten van cortisol op de hypertrofie meer dan compenseren. Sterker nog, men denkt dat cortisol een essentiële rol speelt in de hermodelering van spierweefsel na training.

Wanneer cortisol niveaus stijgen als gevolg van intensieve training en er wordt gelegenheid gegeven tot herstel, zal het prestatievermogen toenemen. Echter, wanneer de cortisolspiegel chronisch verhoogd raakt, wordt spierweefsel afgebroken, wat leidt tot verminderd prestatievermogen en een verhoogd risico op overtraining tijdens periodes van intensievere training. De afname in hoeveelheid spierweefsel heeft ook een negatief effect op de stofwisseling. Door een lager energieverbruik zal het makkelijker worden om aan te komen en vet op te bouwen.

Samenvattend kan gezegd worden dat wanneer het cortisol niveau acuut stijgt als gevolg van intensieve training, cortisol de kwaliteit van het spierweefsel vergroot en prestaties ondersteunt. Wanneer de cortisol niveaus chronisch hoog blijven, wordt spierweefsel afgebroken en neemt de gezondheid en het prestatievermogen af. Chronisch verhoogde cortisol niveaus zijn vaak het resultaat van langdurige stressvolle periodes of langdurige training op hoge intensiteit, hoewel dat laatste in de westerse samenleving niet vaak voorkomt.

Referenties:

-Baechle, T.R., Earle, W.R. (2008). Endocrine Responses to Resistance Exercise. Essentials of Strength Training and Conditioning. Third Edition. USA. Human Kinetics.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

YouTube
YouTube
LinkedIn
Share
Instagram
WhatsApp