Body Mass Index (BMI)
De Body Mass Index (BMI) is een algemene maat om aan te geven of iemand een gezond gewicht heeft. De BMI wordt berekend door het lichaamsgewicht in kg te delen door de lichaamslengte in meters in het kwadraat ofwel:
Het getal dat uit deze formule komt geeft een indicatie van of een iemand een gezond gewicht heeft of niet. Hierbij worden de volgende normen aangehouden:
BMI score |
Interpretatie |
Complicaties |
<18,5 |
Ondergewicht |
Ondergewicht, te weinig reserve bij ziekte |
18,5-24,9 |
Gezond gewicht |
Gezond gewicht |
25-29,9 |
Overgewicht |
Verhoogd risico op o.a. hart- en vaatziekten en diabetes mellitus type 2 |
30-39,9 |
Obesitas |
Sterk verhoogd risico op o.a. hart- en vaatziekten en diabetes mellitus type 2, onvruchtbaarheid bij vrouwen en gewrichtsklachten, verminderd dagelijks functioneren |
>40 |
Morbide obesitas |
Verhoogd risico op vroeg overlijden aan bovenstaande aandoeningen, groot gezondheidsrisico |
Hoewel de BMI een handig hulpmiddel is bij het vaststellen of iemand een gezond gewicht heeft of niet moet men in het achterhoofd houden dat de BMI uitgaat van een gemiddeld mens. Iemand met een groter dan gemiddelde spiermassa zal daardoor meer wegen, waardoor deze persoon een hogere BMI zal hebben. Echter in tegenstelling tot een grotere vetmassa, zal een verhoogde hoeveelheid spiermassa geen negatieve gevolgen voor de gezondheid hebben en kan er dus ten onrechte een gezondheidsrisico worden vastgesteld. Andersom kan het voorkomen dat iemand met een lage spiermassa en relatief hoge vetmassa een gezond gewicht heeft terwijl er bij deze persoon wel sprake is van een verhoogd risico voor de gezondheid. Het lichaamsgewicht en dus de BMI is dus niet altijd de meest ideale maat om vast te stellen of iemand een verhoogd risico heeft op hart- en vaatziekten of andere ‘welvaartsziekten’.
Referenties:
World Health Organization: BMI
Geef een reactie