Nieuw onderzoek naar de ‘Praat-test’ tijdens inspanning

Nieuw onderzoek van de bewegingswetenschappers van de Universiteit van New Hampshire bevestigt dat de makkelijk af te nemen Praat-test een effectief hulpmiddel is om de trainingsintensiteit in te schatten, maar dat de test niet zo goed correspondeert met meer objectieve metingen als tot nu toe werd aangenomen.

De onderzoekers Quinn en Coons onderzochten hoe goed deze test die het laatste decennium aan populariteit wint is, en vergeleken de Praat-test met twee andere in het laboratorium gemeten waardes, de lactaatdrempel en de ventilatoire drempel.

De onderzoekers pasten de Praat-test toe bij gezonde volwassenen door ze de Amerikaanse Pledge of Allegiance moesten oplezen terwijl ze op verschillende intensiteiten trainden en opgaven hoe gemakkelijk ze nog konden spreken. Ze ontdekten dat de deelnemers comfortabel konden praten wanneer ze trainden op lagere trainingsintensiteiten welke gemeten werden door zowel hartfrequentie als maximale zuurstofopname. Zodra de proefpersonen niet meer zeker waren of ze nog comfortabel konden praten, trainden ze aan de hoge kant van de trainingsintensiteiten die werden voorgeschreven.

Deze ontdekking bevestigde de effectiviteit van de Praat-test. “Als je nog steeds gemakkelijk kan praten tijdens training, dan train je in een zone die geschikt is voor het verbeteren van het uithoudingsvermogen van mensen die net beginnen met trainen,” zegt Quinn. “De Praat-test is een goed hulpmiddel en makkelijk toe te passen.”

Verrassender was echter hoe goed de Praat-test te vergelijken was met de lactaat drempel, de trainingsintensiteit waarbij de spieren niet snel genoeg meer lactaat kunnen verwerken of verwijderen en de concentratie gaat steigen tijdens inspanning, en met de ventilatoire drempel, die wordt gekenmerkt door het starten met een zware ademhaling. Dit was de eerste om zowel de lactaat drempel als de ventilatoire drempel te vergelijken met de Praat-test. De gegevens toonden aan dat de uitkomst van de Praat-test het beste overeen kwam met de lactaat drempel.

Quinn:”Iedereen dacht dat de Praat-test goed overeenkwam met de ventilatoire drempel, wat het ook tot op zekere hoogte doet. Maar verschillende fysiologische processen vinden plaats bij elke drempel, en het zijn de processen die geassocieerd worden met de lactaat drempel die beter overeenkomen met de verschillende scores van de Praat-test.”

Quinn zegt dat deze bevindingen de relevantie van de Praat-test voor duursporters en beginnende sporters bewijzen. Quinn:”Om duurprestaties te verbeteren, moet een deel van de training plaatsvinden rond de intensiteit waarop de lactaatdrempel zich bevindt. Wanneer de proefpersonen in deze studie moeite hadden met praten, lag de trainingsintensiteit vlak bij de lactaatdrempel. Door te testen hoe comfortabel men kan praten tijdens inspanning kunnen atleten hun inspanningsintensiteit inschatten.”

Quinn:”Als je start met een trainingsprogramma en je kan nog praten tijdens de inspanning, gaat het ok. Maar als je echt vooruitgang wil boeken, moet je echt harder trainen.”

Bron: Science Daily

Referentie:

Timothy J. Quinn, Benjamin A. Coons. The Talk Test and its relationship with the ventilatory and lactate thresholds. Journal of Sports Sciences, 2011; 29 (11): 1175-1182